عمليات خيبر

شهيد زين‌الدين در خاطرات خود به عمليات خيبر اشاره مي‌كند و توضيح مي‌دهد: عمليات خيبر يك لحظه‌هايي داشتيم كه دشمن توي جزيره آن قدر به ما فشار آورده بود كه ديگر تصميم داشت جزيره را آن روز از ما بگيرد و تا آن روز هم ما با نيرو‌هايي كه در جزيره داشتيم به‌شدت مقابله كرديم. وقتي بود كه ديگر نه مهماتي بود و نه نيرويي و بعضي جا‌ها هم نيرو‌هاي ما در محاصره دشمن قرار گرفته بودند و كلاً فقط يك‌خط در دست ما مانده بود .

اين‌طرف ۶۰ تا ۷۰ نفر نيرو بيشتر نداشت و ۳ تا ۴ كيلومتر چپ و راست آن باز بود، ولي ما مشاهده كرديم كه آن چنان خداوند رعب در دل دشمنان انداخته و شايد ملائكه الله در آن فضا‌هاي خالي زياد با دشمن مي‌جنگيده‌اند و ما ۶۰ نفر در مقابل سيل انبوه تانك‌ها و نفربر‌هاي دشمن توانستيم مقاومت كنيم و دشمن فقط متوجه ما ۶۰ نفر بود و هر چه آمد جزيره را تصرف كند نتوانست؛ در صورتي كه خيلي راحت مي‌توانست از راست يا چپ، نيرو‌هاي ما را دور بزند و همه را به اسارت بگيرد، ولي همان لحظه ما ديديم دشمن متوقف شده، رعب دارد و نمي‌تواند جلو بياييد، حتي تانك‌هاي خالي توي آن فضاي باز مي‌رفتند و دوباره باز مي‌گشتند.

من وقتي با يكي از برادران بسيجي صحبت مي‌كردم، گفتم: «چطور شد كه دشمن از آن طرف نيامد؟» گفت: «مگر نديدي نيرو‌هاي خودمان آرپي‌چي مي‌زدند؟!» در صورتي‌كه خودمان مي‌دانستيم نيرويي در آنجا نداريم. يقيناً ملائكه الله و امداد‌هاي غيبي خداوند ما را در آنجا نگه داشته و از آن لحظه در آن روز يقين حاصل كرديم كه خداوند اراده كرده جزيره مجنون را حفظ كند؛ چه نيروي زياد و چه كم به كار ببريم تأثيري ندارد، چون نيرويي است كه بنابر حفظ جزيره گرفته و قلب ما قوت گرفت. آن روز را تا شب به هر شكل ممكن مقاومت كرديم. از همان شب، دشمن ديگر جرأت حمله اساسي و تصرف جزيره را از دست داد.

                                                                                امور فرهنگي شيلات گيلان